De afgelopen maanden reisde ik door Nederland. Het is geen toeristische toer, al voelt het wel regelmatig zo. Ik bezoek de gerechten op zoek naar opleidingsbehoefte, kennisdeling en samenwerking. Mijn CvB-collega Remco van Tooren bezoekt alle parketten.
Vooraf leek het een behoorlijke tijdsinvestering, maar in de praktijk blijkt het Het Nieuwe Werken in optima forma. Gezeten in de trein met laptop, koffie en mobiele telefoon is Nederland heel compact en overzichtelijk. Zelfs de NS werkt goed mee en de schoonheid van het landschap krijg ik er gratis bij. Ik bedenk me onderweg ook dat het eigenlijk heel vreemd is dat wij binnen de rechterlijke organisatie meestal met zijn allen richting Den Haag reizen, terwijl de afstand in de andere richtingen echt exact hetzelfde is.
De bezoeken zijn meer dan een interessante expeditie. Om te beginnen vanwege de positieve en enthousiaste manier waarop mijn collega’s en ik bij de gerechten door de kwaliteitsportefeuillehouder – en andere bij opleiden betrokken collega’s – worden ontvangen. Maar ook vanwege het feit dat we heel veel uit te wisselen hebben. Ondanks uiteenlopende communicatie langs veel (digitale) kanalen blijkt zo’n uitwisseling ter plekke onderlinge beelden veel sneller bij te stellen en de daadwerkelijke behoefte aan te scherpen.
Er gebeurt ontzettend veel in de gerechten (en bij SSR) en het tempo daarbij is zo hoog, dat we nog veel meer tijd moeten inruimen om elkaar op te zoeken. Lokaal vindt immers alles plaats en voel je de echte energie. Ook zie je daar de echte kracht en de ware opleidingscultuur. Na de bezoeken blijkt andersoortige communicatie bovendien ook veel gemakkelijker te verlopen. Wat zijn we gezamenlijk eigenlijk heel ver gekomen, bedenk ik me steeds onderweg. En wat weten we eigenlijk nog weinig van elkaars activiteiten. We zijn één Rechtspraak, maar hoe vaak vinden we nog steeds hetzelfde wiel uit?
Op de weg terug beluister ik via mijn oortjes een perroncollege over ‘Veranderen in één dag’ en arriveer ik vol energie en ideeën aan het eind van de dag weer bij SSR. Geef mij maar meer van dit soort dagen. De Rechtspraak en ikzelf worden er absoluut beter van.