Mijn eerste ervaring met les geven had ik in 1985, als docent GOEM (gevechtsopleiding enkele man) bij de landmacht. Ik liet Uzi’s geblinddoekt uit elkaar halen en weer in elkaar zetten, discussieerde over de kwaliteiten van de T-64 Russische tank en liet zien hoe je snel een mangat kunt graven. Mijn belangrijkste kennisbron: het Handboek Soldaat. Dat is lang geleden. Ik geef nog steeds les…met nieuwe onderwerpen en andere kennisbronnen. Die praktische lessen waren echter zo gek nog niet. Dat ervaar ik nog steeds. Gaten graven (ook juridisch spitwerk), verdiept de samenwerking bovendien behoorlijk.
Voor de ontwikkeling van vakmanschap zijn docenten uit de praktijk en leermeesters van doorslaggevende betekenis. SSR organiseert vakopleidingen – dat is onze hoofdtaak- en werkt daarbij samen met een grote pool van docenten uit de praktijk van de rechterlijke macht. De kunst is om leervormen te maken die helpen om de docent zijn/haar vakkennis op een aansprekende manier te laten delen, de leergierigheid van deelnemers aan de leeractiviteit te stimuleren en om blijvende leeruitkomsten tot stand te brengen. De rol van de docent bij effectief leren is cruciaal.
SSR sluit daarom overeenkomsten met docenten. Een soort ‘inhuur’ contract met bepalingen, rechten en plichten. Echt zo’n document waar ‘je hart van opbloeit’. Ik begrijp het wel, want veel docenten worden betaald. En duidelijke afspraken over data en inzet dienen de kwaliteit van het onderwijs. Toch heb ik het gevoel dat ik in een verkeerde film acteer. Een legal thriller (The Firm) in plaats van een film over vriendschap en passie (Intouchables).
Ik pleit voor gepassioneerde docenten. Vakmensen die les geven zien als investering in de eigen ontwikkeling. Docenten die bijdragen aan het vak en een goede rechtspraktijk. SSR brengt daarbij haar onderwijskundige deskundigheid in, organiseert prachtige leeractiviteiten en helpt docenten op deze wijze om goed onderwijs te geven. Samen. Een relatie tussen docent en SSR, bezegeld met een overeenstemming van hart en ziel, niet met een financiële overeenkomst. Dan wordt het ook tijd dat de Rechtspraak en het Openbaar Ministerie de belangrijke rol van de docent bij de rechtstoepassing erkennen en steunen. Met tijd voor doceren en aandacht voor loopbaanmogelijkheden!
Veel mangaten in het Drentse Holtingerzand, graaf ik tegenwoordig niet meer. Wel discussieer ik met magistraten in opleiding over waarheid en werkelijkheid of tenlasteleggingstechniek. Vooruitgang? Ik weet het niet. Een goede docent herken ik tegenwoordig eerder dan een Russische tank. Dat dan weer wel…. lang leve de docent!