De naam SSR zou moeten veranderen in ‘Academie voor de rechterlijke macht’. Die titel doet meer recht aan de positie en het belang van het onderwijsinstituut.
Met die wens en advies aan hun opvolgers vertrekken Simone Roos en Joop Pot deze maand als bestuursleden van de Raad voor de rechtspraak. Beiden waren medeverantwoordelijk voor de grote veranderingen die SSR de afgelopen jaren doormaakte.
Een nieuwe initiële opleiding, verdieping, masters, grootschalige wisselingen van de wacht in de gerechtelijke bestuurswereld, verhuizingen en de definitieve afrekening met het oude idee van ‘cursusjes onder Gelderse dakspanten’: ze maakten het allemaal mee. Simone Roos vooral bij de opleiding, werving en selectie van rechters, de veranderingen in leiderschap en de opzet van kwaliteitsimpulsen als het project KEI. Joop Pot meer als financiële man met onder meer de Herziening Gerechtelijke Kaart, Het Nieuwe Werken en digitalisering van kennis in zijn pakket. Beiden zochten zij, samen met SSR, naar de vertaalslag die al deze vernieuwingen in onderwijs en opleiding moesten krijgen. Niet alles liep altijd van een leien dakje en er blijven nog wensen over. Maar over het geheel genomen is het tweetal trots op hetgeen samen met SSR is bereikt.
Zorg
Voor Simone Roos, die over veel bestuurlijke ervaring beschikt, blijkt de stap naar de Rechtspraak een juiste keuze te zijn geweest. ‘Hoewel deze organisatie voor mensen van buiten vaak een soort black box is waarover men weinig weet, heb ik er altijd in geloofd dat de grote veranderingen die doorgevoerd moesten worden ook haalbaar zouden zijn. Dat gold ook voor de vernieuwingen bij SSR. Het was duidelijk dat SSR in een nieuwe jas moest worden gestoken met alle bijbehorende inhoudelijke en logistieke kwaliteiten. In een perfecte samenwerking met SSR en gedreven mensen als Rosa Jansen is dat ook gelukt. We hebben mooie stappen vooruit gezet met het opleidingshuis, SSR Next en de verhuizing. SSR Next is echt een ‘best practice’, ook de manier waarop we dat als Raad, SSR en gerechten samen hebben vormgegeven. Er is een goed georganiseerde, innovatieve club ontstaan, niet te groot en niet te klein en op de goede plek. Er staat nu een modern onderwijsinstituut waar de naam SSR eigenlijk niet meer bij past. Niet spannend genoeg voor het huidige niveau van opleiden en de dynamiek die het heeft. Maar toch zijn er nog mensen die het woord ‘Academie’ te hoogdravend vinden. Terwijl toch duidelijk zou moeten zijn dat SSR, als spin in het web rond opleiding en educatie, die naam inmiddels verdient’, aldus het betoog van Simone Roos.
Bedreiging
Ook de financiële hobbels die genomen moesten worden om SSR, dat nog 
teveel als ‘duur’ op de kaart stond, een betere prijs-kwaliteitverhouding te geven, zijn inmiddels genomen. ‘Toch blijven sommige gerechten maar denken dat het aanbod aan onderwijs elders goedkoper is’, meent ook Joop Pot. ‘Dat verouderde maar helaas verankerde beeld moet echt uit de hoofden van bestuurders. Opleiden en ontwikkelen is een kernactiviteit, zeker in de monocultuur van de rechtspraak. Vanuit dat oogpunt moet je zuinig zijn op het eigen opleidingsinstituut en blijvend zorgen dat het optimaal in positie blijft’, vindt hij. De grootste ‘bedreiging’ is voor Joop Pot dan ook de ‘eilandjescultuur’ die nog steeds bij veel gerechten bestaat. ‘Daardoor kan SSR, of beter gezegd de ‘Academie voor de rechterlijke macht’, op een geïsoleerde plek komen te staan die het niet verdient en die ook contraproductief is. De verhuizing naar Utrecht en de nevenlocaties waren praktisch goede stappen om het aanbod van kennis en vaardigheden bijeen te brengen. De volgende stap is het digitaal ontsluiten en verbinden van alle relevante kennis die werknemers binnen de gerechten nodig hebben. Ook daarbij zal ‘de Academie’ een cruciale makelaarsrol kunnen vervullen’, meent Joop Pot.
Gespreid bedje
Simone Roos wordt de nieuwe directeur-generaal bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Zij wordt opgevolgd door Herma Rappa-Velt. Joop Pot gaat werken als bestuurder bij de Kansspelautoriteit. Zijn opvolger is Peter Arnoldus. De nieuwe bestuursleden komen voor een deel in een keurig gespreid bedje terecht. ‘Maar er blijft steeds veel te doen in de dynamische wereld van de rechtspraak. Het opvijzelen van het imago van SSR is daar één van. Maar nog belangrijker is dat de gerechten verantwoordelijkheid nemen als opdrachtgever van SSR, dat de Raad zijn eigenaarsrol goed vervult en dat SSR zorgt voor een adequaat aanbod. Een dergelijke cultuuromslag maak je niet in één dag. Opleiden en ontwikkelen zal bovendien altijd zorg, aandacht en actualisering vragen. Maar als wij bij de opening van de Academie voor de rechterlijke macht kunnen zijn is dat al een heel mooi afscheidscadeau’, vindt Simone en Joop is het daar volledig mee eens.
Bekijk hier een bundeling van interviews en nieuwsberichten van Simone Roos en Joop Pot.