Donderdag 10 oktober vond de derde editie van de Meillo-lezing plaats. Officieren van justitie, rechters en andere geïnteresseerden zorgden voor een goed bezette zaal. SSR vroeg vier bezoekers naar de reden van hun komst.
“Verschillende invalshoeken maken het onderwerp breed.”
Judith van de Sande, rechter in het belastingteam van de rechtbank Gelderland, bezocht voor het eerst de Meillo-lezing. Zij is vast van plan om haar collega’s te stimuleren om volgend jaar ook mee te gaan.
‘Het belangrijkste dat deze middag mij heeft opgeleverd is het gevoel van “samen-zijn” en praten over hetzelfde onderwerp. Ik denk dat er in mijn beroepsgroep veel passie is voor ons werk, maar ik zou die passie ook meer willen zien en delen. Zo’n bijeenkomst is daarvoor de perfecte gelegenheid. Dit is dé plek om je eigen enthousiasme voor het werk nog eens een extra impuls te geven. Door de verschillende invalshoeken van de sprekers, met hun verschillende drijfveren bij wat ze doen, krijg je een breed beeld van de verschillende manieren waarop je naar passie kunt kijken. Maar ook onderling praten over de zaken waar je warm voor loopt geeft veel energie en stimulans. Dat samen sparren over gevoel en emoties mis ik vaak bij ons dagelijkse werk werk’.
“Een verruimende ervaring voor de geest.”
Nog maar net afgestudeerd in staats- en bestuursrecht en privaatrecht zocht en vond Jasper Wesselman bij de Meillo-lezing ‘geestverwanten’ 
die, net als hij, buiten de regels willen denken. Hij vond het een ‘rijke middag’. ‘Nu ik klaar ben met mijn studie moet ik gaan kiezen in welk vak ik me verder wil verdiepen. Misschien wordt dat de rechterlijke macht. Misschien de advocatuur. In ieder geval moet het werk zijn waarmee ik veel affiniteit heb en waarbij ik kan werken met mensen die, net als ik, bereid zijn om buiten de gebaande paden te treden. Mensen die de liefde voor hun vak uitstralen en duidelijk voor het voetlicht brengen. Ik heb op deze middag veel van die mensen ontmoet, en het geeft me een rijk gevoel te weten dat er zoveel verschillende gevoelens en visies leven bij al die juristen die daar waren. De variëteit waarmee al die individuele mensen hun passie voor het werk tot uiting laten komen, levert me ontzettend veel nieuwe invalshoeken op. Een verruimende ervaring voor mijn geest.’
“Zonder passie kunnen we dit werk niet doen.”
Monique Heyning, kinderrechter in Amsterdam, had een voortrekkersrol bij de zogeheten ‘combizittingen’ in jeugdzaken. Dit is een project waarbij de rechter samen met alle (!) betrokken instanties de diverse zaken die rond een jeugdige kunnen spelen behandelt. 
Dit innovatieve project, dat inmiddels ook navolging vindt bij andere rechtbanken, won de Meillo-penning. ‘Zonder passie zouden we dit werk niet kunnen doen. Dergelijke zittingen kosten niet alleen veel tijd – soms zitten we met wel twintig mensen in de zaal – maar vréten ook energie. Dat houd je alleen vol als je veel inspiratie en passie hebt. Passie voor het kind natuurlijk, dat je hoop wilt geven, en handvatten om verder afglijden te voorkomen. Maar ook passie voor de standpunten van alle betrokkenen in de zaak, zoals de advocaat, de officier van justitie, de Raad voor de Kinderbescherming, de Onderwijsinspectie, de ouders en andere instanties. Bijeenkomsten zoals de Meillo-lezing versterken dat gevoel van hartstocht voor mijn werk. Erg inspirerend vond ik het verhaal van Connie Palmen over de filosofische kanten van passie. Ik heb die inspiratie erg nodig om mijn werk de extra invulling te geven die ik nodig heb om me er voor de volle honderd procent voor te kunnen blijven inzetten.’
“Er is méér dan academische kennis alleen.”
Jan Moors, rechter in Amsterdam en lector bij SSR, vindt het belangrijk om te horen over zo veel mogelijk verschillende visies over ‘passie’ en niet alleen uit de juridische wereld. 
Het benadrukt voor hem het feit dat er bij het werk als rechter méér is dan academische kennis alléén. Inzicht in verschillende denkbeelden werken voor hem daarbij verdiepend bij het zich verplaatsen in een ander. ‘We kijken bij ons werk, vaak noodgedwongen, naar beelden en waarden in relatie tot de werkelijkheid. De ratio overheerst nogal eens. Maar om je goed te kunnen verplaatsen in anderen is het belangrijk dat we ons steeds realiseren dat er meer is dan kennis alleen. Deze Meillo-lezing levert daarbij genoeg stof tot nadenken. De invalshoek van Connie Palmen vond ik in dat kader weer een eye-opener. Het idee dat passie ook “lijden” kan zijn, en haar benadering van hartstocht vanuit de taalkundige en filosofische hoek, is een heel andere manier van denken. Wij rechters koppelen passie toch vaak aan ons gevoel voor het rechterswerk. Die klassieke benadering volstaat niet meer en daarom is het zo blikverruimend om de gedachten van anderen daarover te horen.’