Het Amsterdamse project van combi-zittingen in jeugdzaken heeft de Mr. Eva Meillo-penning 2013 gewonnen. Deze prijs wordt toegekend door de gelijknamige stichting aan het beste project dat de verbondenheid van het Openbaar Ministerie of de Rechtspraak met de samenleving aantoont. De penning werd donderdag in Amsterdam uitgereikt door professor Paul Schnabel aan Monique Heyning, een van de initiatiefnemers van het project. Dit gebeurde tijdens de Meillo-lezing, een jaarlijkse bijeenkomst georganiseerd door SSR. Thema van die jaarlijkse bijeenkomst is ‘Passie voor het recht’.
Combi-zittingen
In zaken rond jeugdigen kunnen jongeren, door een complexiteit van problemen, in aanraking komen met verschillende rechters. Dat is lastig voor de jeugdigen zelf, maar kan er ook toe leiden dat in verschillende rechtszaken onderling tegenstrijdige beslissingen worden opgelegd. Met de combi-zittingen is het mogelijk om de behandeling van meerdere problemen op verschillende rechtsgebieden, zoals familie- en jeugdrecht, strafrecht of kantonrecht, te combineren. ‘Deze gecombineerde manier van werken blijkt uitermate succesvol voor alle betrokkenen in meerdere opzichten en omdat snel ingrijpen in de situatie van het kind mogelijk is. Er wordt dan ook steeds vaker afstand gedaan van hoger beroep’, aldus Monique Heyning bij het in ontvangst nemen van de penning.
Passie
Ruim honderd belangstellenden uit onder meer de rechterlijke macht, advocatuur, wetenschap, bestuur en politie luisterden in Felix Meritis in Amsterdam naar de verhalen van bevlogen sprekers over hun gevoel bij ‘passie’. 
Daarbij bleken vooral de gedachten en meningen over dit onderwerp van niet-juristen een geweldige inspiratie. Andrée van Es, wethouder in Amsterdam, sprak met vuur en vlam over de vaak moeilijke verhouding tussen overheid en burger en de rol die de onafhankelijke rechter daarbij speelt. Volgens haar zijn er parallellen te trekken tussen het werk van de bestuurder en de rechter: ‘We stellen ons beiden open, gevoelig en dienstbaar op naar de buitenwereld en moeten dus goed kunnen invoelen hoe die buitenwereld denkt. Passie voor die buitenwereld is daarbij cruciaal. Vanuit dat gezichtspunt zou het in sommige zaken, zoals bij de discriminatieproblematiek, goed zijn om samen op te trekken: bestuur, rechtspraak en media. Een burger die zich gehoord voelt door mensen met invoeling voor hun specifieke problemen, begrijpt beslissingen beter en accepteert deze ook. Dat is het grootste compliment dat we kunnen krijgen’, aldus de wethouder.
Palmen
Schrijfster, neerlandica en filosofe Connie Palmen belichtte vooral de taalkundige en filosofische kant van het woord ‘passie’. ‘Voor mij is passie voor het recht eigenlijk een paradox. Ik word geacht de wet te kennen en mij daaraan te houden, maar ik heb er geen passie voor. Mij gaat het vooral om het hippe, extreme en soms angstaanjagende woord “passie” en de filosofische invulling daarvan. Passie drukt niet alleen hartstocht uit, maar ook lijden en rouw. Het kan verblindend zijn en gevaarlijk. Ik denk dat de rechterlijke macht ook met die facetten van “passie” te maken heeft en dat is wat me met u bindt’, aldus de schrijfster.
Teugels
De subtitel van de Meillo-lezing, ‘If passion 
drives you, let reason hold the reins’ van Benjamin Franklin, bleek leidraad voor de derde spreker, hoofdofficier van justitie van het parket Midden-Nederland Johan Bac. Volgens hem is passie een absolute voorwaarde voor het werk als officier, maar zonder ratio en teugels kan passie gevaarlijk onberekenbaar worden. Bac: ‘Iedere officier van justitie moet met het hoofd én het hart werken. De interactie met het publiek is belangrijk. Net als de dj’s in het Glazen Huis moeten we wel zichtbaar zijn, maar niet aanraakbaar. Juist die distantie maakt dat wij als Openbaar Ministerie ons werk kunnen blijven doen.’