‘Een nauw contact tussen de wetenschappelijke universitaire wereld en SSR via het netwerk van hoogleraren is voor alle deelnemers daaraan belangrijk. We kunnen elkaar faciliteren bij het doen van onderzoek naar actuele vraagstukken en samen profiteren van de oogst die dit oplevert.’
Dit zegt Rick Verschoof, sinds februari bijzonder hoogleraar Rechtspraak aan de Universiteit van Utrecht en lid van het SSR-netwerk van hoogleraren Rechtspleging. Verschoof, naast zijn professoraat voor het grootste deel van de tijd senior rechter in de sector civiel bij de Utrechtse rechtbank, is geen solist. Hij ziet de toegevoegde waarde van samenwerking met andere universiteiten en organisaties als SSR. En het belang van communicatie daarbij. Verschoof: ‘Zowel aan de universiteit als bij SSR wil ik instappen in het reguliere, bestaande curriculum. Met daarbij het accent op sámen werken aan onderzoek en onderwijs. Die samenwerking is mijn filosofie en ze is, in mijn ogen, cruciaal voor ons gezamenlijke succes. Eenlingen lopen het risico dat zij ofwel in tijdnood komen en niets afmaken, ofwel opnieuw een zoveelste wiel uitvinden. Dat is contraproductief. Een netwerk, zoals SSR dat heeft georganiseerd voor Rechtspleging, biedt die mogelijkheid van onderling overleg, reflectie en samenwerking. ’
SCHIKKEN
Maar ook al sluit hij zich vol overtuiging aan bij bestaande onderzoeks- of onderwijsprogramma’s, dat betekent nog niet dat professor Verschoof geen eigen ideeën heeft over nieuwe projecten die volgens hem diepgaand en wetenschappelijk onderzocht moeten worden. ‘Zoals onderzoek naar het werk van de rechter in de praktijk. Heel inspirerend. Over die pragmatische kant van het werk van de rechter wordt op universiteiten nauwelijks gesproken. We weten bijvoorbeeld te weinig over de processen die ten grondslag liggen aan het bewerkstelligen van schikkingen tussen partijen door de rechter. Sinds die schikkingen bestaan, zijn we allemaal op ons eigen houtje en autodidactisch ons best gaan doen om die regelingen tussen partijen tot stand te brengen, met vele verschillende uitkomsten tot gevolg. Ik zeg niet dat rechters daarbij slecht werken, maar met inzicht in de gedragingen van alle betrokkenen, de rechter incluis, die een rol spelen, kunnen de uitkomsten beter worden begrepen en vervolgens ook gerichter worden nagestreefd. Ik denk dat het de hoogste tijd is om dat fenomeen eens onderwerp te laten zijn van diepgaand onderzoek. Ook daarin zie ik de waarde van SSR. Samen zouden wij, als universiteit, geschikte deelnemers aan het praktijkonderzoek kunnen vinden. En na afloop biedt dit SSR de mogelijkheid om als follow-up van de onderzoeksresultaten nieuwe, actuele en verrijkende cursussen of masters te organiseren over dit belangrijke onderdeel van het rechterswerk, vergelijkbaar met de masters over rechterlijke oordeelsvorming.’
CYCLISCH
‘Als je vanuit de universitaire wereld boodschappen wilt overbrengen aan de Rechtspraak, dan is SSR daarvoor een belangrijk medium’, vindt Rick Verschoof. ‘Het netwerk kan daarbij uiterst functioneel zijn. Het is een soort cyclisch ideaal: SSR brengt hoogleraren samen met vertegenwoordigers van de rechterlijke macht. Zij zullen elkaar scherpen en hun krachten bundelen. De wetenschappelijke resultaten die hieruit voortvloeien vinden vervolgens, via de opleidingen van SSR, hun weg naar de rechterlijke macht. Waardoor die weer actueel en op hoog wetenschappelijk niveau wordt bijgespijkerd. Een positieve cyclus.’